Dziecko u lekarza
Opieka zdrowotna poza miejscem zamieszkania
Dziecko przebywające poza miejscem zamieszkania korzysta ze świadczeń opieki zdrowotnej na zasadach ogólnych. W razie nagłego zachorowania, nagłego pogorszenia stanu zdrowia lub urazu, opiekun prawny/faktyczny powinien zapewnić dziecku jak najszybszy dostęp do właściwych świadczeń opieki zdrowotnej, udzielanych, odpowiednio do stanu zdrowia dziecka:
Lekarz w przychodni dyżurnej
Nocna i świąteczna opieka zdrowotna udzielana jest po godzinie 18.00 do 8.00 rano w dni powszednie oraz całodobowo w dni wolne od pracy. W razie nagłego zachorowania lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia pacjent może się udać po pomoc do dowolnego punktu sprawowania tej opieki, np. tam, gdzie ma najbliżej, niezależnie od tego, gdzie mieszka, i do którego lekarza/ pielęgniarki POZ złożył swoją deklarację.
Dyżurujący lekarz przyjmuje na miejscu w poradni (ambulatorium); może też udzielać porad telefonicznie. W wyjątkowych, medycznie uzasadnionych przypadkach, lekarz lub pielęgniarka udają się do domu chorego lub do miejsca jego pobytu.
Pogotowie stomatologiczne
Gdzie jest udzielana stomatologiczna pomoc doraźna - otwórz link do informacji
Pogotowie stomatologiczne udziela świadczeń w dni powszednie w godz. 19.00 - 7.00, a w dni wolne od pracy - całodobowo. Katalog świadczeń stomatologicznej pomocy doraźnej obejmuje tylko świadczenia niezbędne.
Izby przyjęć i szpitalne oddziały ratunkowe
Świadczenia w stanach nagłych udzielane są bez skierowania w czynnych całą dobę izbach przyjęć (IP) i szpitalnych oddziałach ratunkowych (SOR).
W stanach nagłych każdy lekarz, w tym lekarz niebędący specjalistą dziecięcym, ma obowiązek udzielić dziecku niezbędnej i dostępnej w danych warunkach pomocy uzasadnionej stanem zdrowia dziecka. To lekarz decyduje o dalszym postępowaniu medycznym wobec dziecka.
Jeśli po przeprowadzonym badaniu lub wykonanej diagnostyce dziecko wymaga dalszych świadczeń, także specjalistycznych, lekarz informuje o tym rodzica/ opiekuna faktycznego.
Jeśli stan dziecka nie zagraża jego zdrowiu lub życiu, jednak dziecko wymaga planowego leczenia, lekarz izby przyjęć wystawia skierowanie do poradni specjalistycznej lub do oddziału szpitalnego udzielającego świadczeń we właściwym zakresie.
W razie konieczności zapewnia także transport sanitarny do innego miejsca udzielania świadczeń; jeśli takiej konieczności nie ma, obowiązek ten spoczywa na rodzicu/ opiekunie faktycznym dziecka.
Powyższe nie stoi to w sprzeczności z zaleceniami konsultantów i obowiązującym przepisami, by planowe leczenie dzieci, ze względu na ich zdrowie i możliwą do uzyskania maksymalną jakość świadczeń medycznych oraz bezpieczeństwo, realizowane było, o ile to tylko możliwe, przez podmioty specjalizujące się w leczeniu dzieci.
Leczenie szpitalne dzieci
Uwaga! W izbach przyjęć (IP) i szpitalnych oddziałach ratunkowych (SOR) udzielane są świadczenia w trybie nagłym, całodobowo i bez wymaganego skierowania. Natomiast w oddziałach szpitalnych udzielne są świadczenia:
Dzieci uzyskują świadczenia planowe w oddziałach dziecięcych. Jeśli nie jest to możliwe ze względu na brak profilu o specjalności dziecięcej, dziecko może być przyjęte do leczenia w innych oddziałach szpitalnych.
Pogotowie ratunkowe (999 lub 112)
W sytuacjach bezpośredniego zagrożenia życia, należy wezwać pogotowie ratunkowe! W oczekiwaniu na przyjazd karetki należy stosować zalecenia dyspozytora w zakresie udzielenia pierwszej pomocy.
Do sytuacji bezpośrednio zagrażających życiu należą m.in.: utrata przytomności; zaburzenia świadomości; drgawki; nagły ostry ból w klatce piersiowej; zaburzenia rytmu serca; nasilona duszność; nagły ostry ból brzucha; uporczywe wymioty; gwałtownie postępujący poród; ostre i nasilone reakcje uczuleniowe (wysypka, duszność) będące efektem zażycia leku, ukąszenia, czy użądlenia przez jadowite zwierzęta, zatrucia lekami, środkami chemicznymi czy gazami; rozległe oparzenia; udar cieplny, wyziębienie organizmu; porażenie prądem; podtopienie lub utoniecie; agresja spowodowana chorobą psychiczną; dokonana próba samobójcza; upadek z dużej wysokości; rozległa rana, będąca efektem urazu; uraz kończyny dolnej uniemożliwiający samodzielne poruszanie się.
Ubezpieczenie dzieci
Dzieci do 18 roku życia, a jeśli kształcą się dalej - do 26 roku życia, podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.
Do ubezpieczenia zdrowotnego zgłaszane są jako członkowie rodziny przez jedno z rodziców (lub dziadków). Dziecko, które posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności lub inne traktowane na równi – zgłaszane jest do ubezpieczenia jako członek rodziny bez ograniczenia wieku.
Osoby niezgłoszone do ubezpieczenia zdrowotnego jako członkowie rodziny (lub z innego tytułu), zgłaszane są do ubezpieczenia zdrowotnego przez następujące podmioty:
Efektem zgłoszenia do ubezpieczenia jest zielony status dziecka w eWUŚ – systemie elektronicznej Weryfikacji Uprawnień Świadczeniobiorcy.
Brak „zielonego statusu” w eWUŚ nie może być powodem odmowy udzielenia świadczenia.
Dzieci nieubezpieczone, wobec których nie można ustalić instytucji zobowiązanej do zgłoszenia ich do ubezpieczenia zdrowotnego, także mają prawo do bezpłatnej opieki zdrowotnej, do ukończenia przez nie 18 roku życia. Świadczenia na ich rzecz finansowane są przez NFZ ze specjalnej dotacji z budżetu państwa.
30.01.2019