Borelioza z Lyme, choroba nazywana również krętkowicą kleszczową, łac. borreliosis, jest chorobą wielonarządową wywoływaną przez krętki z rodzaju Borrelia. Nosicielami krętków są zakażone kleszcze z rodzaju Ixodes. Ryzyko zakażenia boreliozą zależy od częstości występowania patogenów w rezerwuarze zwierzęcym a także w kleszczach. Największą liczebność kleszczy stwierdza się na terenach leśnych, otwartych łąkach, nad brzegami rzek i jezior, na działkach i miejskich parkach. Są one aktywne przez cały rok nawet zimą. Szczyty inwazji to: marzec-czerwiec oraz sierpień-październik. Do ekspozycji na kleszcze dochodzi przeważnie w okresie wiosenno-letnim, natomiast wzrost zachorowań obserwuje się w okresie jesienno-zimowym. Większa zapadalność na boreliozę zauważalna w ostatnich latach jest nie tylko wynikiem zmian klimatycznych, wpływających na zasięg geograficzny bytowania kleszczy, zmian ekonomicznych, rozwoju handlu i turystyki ale również zmian społecznych zachodzących w otoczeniu ludzi. Rejonami endemicznymi występowania zachorowań na boreliozę są: Europa Środkowa, Skandynawia, Rosja oraz wschodnie wybrzeże Ameryki.
Zapobieganie występowaniu chorób odkleszczowych
Liczba zachorowań na boreliozę w woj. zachodniopomorskim w latach 2013 – 2017 w ujęciu kwartalnym.
W pierwszym kwartale 2018 roku zarejestrowaliśmy 140 osób chorujących na boreliozę z czego 16 wymagało hospitalizacji.
W przeważającej większości w woj. zachodniopomorskim w 2017 r. borelioza występowała pod postacią rumienia wędrującego 613 przypadków, w tym u 12 osób dodatkowo wystąpiły objawy stawowe, pod postacią artralgii - 215 przypadków oraz pod postacią neuroboreliozy - 23 przypadki, w tym u 3 osób obserwowane były również objawy stawowe. Większość zachorowań było leczonych w trybie ambulatoryjnym, 88 osób wymagało hospitalizacji.
10.05.2018